Game over

‘Heb je ooit geloofd dat je het zou halen?’ De journalist aan de andere kant van de telefoon wacht op mijn antwoord. Hij bedoelt het niet vervelend. Denk ik. Ik graaf in mijn hart, op zoek naar het antwoord.

‘Ja, ik heb wel geloofd dat het kon. Geloofd, gehoopt. Vooral gehoopt.’

Het zijn woorden die deze dag steeds terugkomen in mijn hoofd: geloof, hoop. Woorden die dubbel aanvoelen op de dag dat mijn uitdaging stopt. Mijn uitdaging van 1 euro naar 1 miljoen. Elke week het bedrag verdubbelen. Zolang het lukt ga ik door. En lukt het niet, dan stopt het daar.

Vandaag is daar. Veertien keer is het gelukt om te verdubbelen. De vijftiende keer niet.

De grens is bereikt.

Game over.

Kunnen die woorden ooit zo dubbel voelen als nu?

Game over. Uitdaging niet gehaald. Afronden, uitrusten, verder met mijn leven.

Ik wel.

Zij niet.

Het vliegt me naar mijn keel. De wanhoop. De situatie die nog erger is dan ik dacht. Mensen die alles wordt afgenomen dat ze mens maakt. Kinderen die er alleen voor staan.

In alle wanhoop, kan ik alleen maar hopen en geloven dat het het de liefde is die overwint.

The Good Million stopt hier. Dat wil zeggen: mijn uitdaging om wekelijks te verdubbelen. Er staat 72.000 euro op de teller. En dat is natuurlijk fantastisch. Hiermee kunnen we aan veel mensen in de Griekse opvangkampen laten merken dat we ze niet vergeten zijn. Iedereen die hier aan heeft bijgedragen: onwijs bedankt. 

De komende week gebruik ik om terug te blikken, af te ronden en te vertellen over wat er met het geld gebeurt. Acties die lopen, kunnen gewoon doorgaan. Je kunt gewoon blijven geven. Donaties komen terecht op een speciale rekening van Stichting Bootvluchteling. Elke euro is welkom.